Opinió

 

<123/169>

Vicent Partal

08.02.2010

Aran a plan lo drech de decidir

En aquò de las 'veguerias' òm a laissat passar l’escasença d'ofrir a Aran lo pache singular que merita. Ara, doncas, cal atendre damb lo màger suènh la voluntat dels araneses, los occitans de la Val, qu’an tanben lo drech de decidir.

Vesi pas de rason per empachar qu’ Aran siá un territòri singular e singularizat. Los arguments linguistics, culturals, istorics, geografics e socials que la Val d'Aran prepausa deurián nos semblar, just a nosautres, mai qu'assumibles. Quitament se fan partida del nòstre país perque volon, parlan una lenga que los estaca al nòrd, pas al sud, clinan geograficament sus la rèsta d'Occitània e se senton, generalament, pas pro respectats. Malgrat l’enantiment del darrièr estatut, es tot evident que damb qualques minutas de television per jorn n'i a pas pro.

Mas, en l’afar de las 'veguerias' òm a laissat pèrdre una granda oportunitat. I aviá mai que de rasons perque Aran venguèsse una 'vegueria' exclusiva. Naturalament, lo territòri es pichon, e la poblacion mendre, mas es pas aicí que se pausa la question. Se aital foguèsse, Espanha poiriá nos aplicar lo meteis critèri, pas vertat?

En Aran qu'i a un gròs rambalh. E mai n'i a qu’abraman l'aparicion d'una movença que reivindique francament la separacion de la Catalonha. Per ma part, es clar qu'an mon respècte, qual que siá la decision que prengan, e araneses e occitans que son, lor reconeissi plan, o cal dire?, lo drech de decidir incondicionalment tanlèu que voldran.

Mail Obert