|
|
9 D’OCTUBRE. A 29 DIES DE L’ARRIBADA Avui la mar està més exaltada i això es nota just quan ens aixequem i toquem terra, quan sembla que no t’aguantes dret. Al menjador, a l'hora d’esmorzar, ho comentem a en Herrmann i ens diu que això no és res. Que hauríem de veure com va el vaixell quan agafa un tifó i les ones salten per dalt. En Gerhardt Herrmann és el nostre assessor personal en matèria de navegació. Quan no sabem una cosa li ho preguntem i ens respon. És molt més accessible que tots els oficials, ja que quan no mengen, treballen o dormen, i són més difícils d’agafar. Coneix tots els ports i ciutats. Quan dius alguna cosa d’algun lloc, ell ja hi ha estat. Si vols saber alguna cosa del vaixell, ell la coneix. Segurament, si no para arribarà un dia en què podrà manejar un vaixell tot sol. El pròxim viatge el farà per les costes de Noruega: onze dies de creuer per passar el Nadal i el cap d’any en la més completa foscor dia i nit. El vaixell surt de Trotheim, al centre de Noruega, i fa cap a un port de Rússia, envoltant tota la costa nord de Noruega. Com que és hivern, serà de nit les 24 hores del dia. La temperatura normal de la zona, segons es diu, s'acosta a mínims de 30 sota zero! -Serà bonic veure el reflex de la Lluna i els estels sobre la neu blanca a plena nit. Després, quan torni, se’n anirà una altra vegada a Austràlia, però aquesta pel Mediterrani i no com l’altra vegada, que hi va anar per Ciutat del Cap. Aquest home sí que està enganxat pel mar! Avui ens ha portat un mapa de l’oceà Pacífic amb la marca del vaixell impresa per ordinador amb colors. Sí, sí, per descomptat que porta un ordinador i una impressora en colors, i un mòbil i un mòdem per connectar-se a internet per telèfon. Però té un avantatge sobre nosaltres: que el carrega a la seva oficina portàtil a Hamburg i després el torna a descarregar a Hamburg. No l'hi cal portar a sobre durant 80 dies, com nosaltres. Ja som prop de Long Beach i encara no sabem res de la vaga que, segons sembla, és molt forta. Fem broma amb en Herrmann: perdrem l’aposta, però ell potser perd el vaixell de Noruega. -No, que tinc quatre setmanes d'estada a casa. Tot controlat com sempre! A la nit ja podem veure una mica la televisió i surten notícies del port de Los Angeles col·lapsat. Estem preocupats per saber si encara ens fallarà el que menys podíem esperar. De moment, anem a fer el que potser serà la darrera nit al vaixell. Demà al matí arribarem a Long Beach i, si tot anés bé, ja seríem a Los Angeles. --------------------- 9an de oktobro 2002. 29 tagojn antaŭ la reveno Hodiaŭ la akvo estas pli krispa, kaj tio evidentiĝas kiam ni staras, ĉar preskaŭ ni ne povas firme stari. Dum la matenmanĝo ni komentas tion al Herrman kaj li klarigas ke tio estas bagatelo kompare kun tifona situacio, kiam la ondoj saltas super la ŝipo. Gerhardt Herrman estas nia privata konsilisto pri navigado, kiu klarigas ĉiujn niajn dubojn. Li estas pli alirebla ol ĉiuj oficiroj. Li konas ĉiujn havenojn, ĉiujn urbojn, kaj se vi scivolas pri io ŝipa, li ĝin konas. Eble iam li povos tute sola gvidi la ŝipon. La venonta vojaĝo okazos laŭ la norvega marbordo, krozado 11-taga dum Kristnasko kaj Novjaro en la plej absoluta malheleco tagnokte. La ŝipo startos el Trotheim meze de Norvegio ĝis rusa haveno, rondirante la tutan nordan norvegan marbordon kaj ĉar estas vintro malhelos preskaŭ la 24 horojn. Laŭ onidiro la normala temperaturo en tiu zono atingas 30 gradojn sub nulo. Estus bele vidi la lunan kaj stelajn reflektojn sur la blanka neĝo dumnokte. Reveninte li foriros denove al Aŭstralio tra la Mediteraneo kaj ne tra la Kapurbo kiel antaŭe. Hodiaŭ li montras al ni mapon de la Pacifika Oceano kun marko de la ŝipo presita per kolora komputilo. Jes, kompreneble li havas komputilon kaj koloran printilon kaj porteblan telefonon kaj modemon por sin konekti al la reto telefone.Sed li avantaĝas nin, ĉar ĝin li ŝarĝas en Hamburgo kaj poste denove malŝarĝas ĝin tie. Li ne bezonas kunporti ĝin dum 80 tagojn kiel ni. Ni estas proksime al Long Beach kaj nenion scias pri la striko, kiu ŝajne estas tre forta kaj ni ŝercas kun Herrman, ke ni eble perdos la veton sed li eble perdos la ŝipon en Norvegio. Tute ne, ĉar mi devas resti 4 semajnojn hejme (ĉion kontrolite kiel kutime). Vespere eblas vidi la televidon kaj aperas novaĵoj pri la haveno en Los Angeles, tute senaga. Maltrankviligas nin la ebleco ke eble tio ne atendita povas fiaskigi nian aferon. Ni enlitiĝas, eble lastfoje surŝipe kaj morgaŭ matene ni atingos Long Beach se ĉio ruliĝos glate kaj ni estos jam en Los Angeles. |
|