|
 |
|
|
|
|
|
|
| |||
|
|
|
|
 |
|
|
3 D’OCTUBRE. A 35 DIES DE L’ARRIBADA Avui és el primer dia de transatlàntic o, millor dit, de 'transpacífic', que és l’oceà per on naveguem ara. El viatge no pot ser més tranquil i sols trenca l’absoluta calma el run-run del motor del vaixell i les vibracions que genera, a les quals et vas acostumant i al final ja ni les sents. Avui el mar està tranquil i el dia, encara que una mica gris, no pinta malament. De fet, no hi ha previsió de cap tempesta de moment. Al pont de comandament l'Eduardo, un filipí d’uns 50 anys està controlant papers, anotant, vigilant el radar, amb una tensió anormal si es té en compte la tranquil·litat amb què tot funciona. Ens explica una mica com funciona tot: el radar, els comunicats del temps, les informacions via satèl·lit que van arribant... Tot funciona correctament i automàticament, sols cal vigilar i això, amb tants aparells, tampoc és fàcil. Nosaltres, que som de secà, tardem una mica a agafar algunes informacions que ens passa i, per exemple, quan ens diu que el vaixell va a 24,6 nusos per hora com a bona velocitat, no tenim ni idea de què vol dir. Després ens aclareix que el vaixell va a una velocitat d'uns 45 quilòmetres per hora de cotxe, més o menys. L'Eduardo és un dels 16 tripulants filipins del Hanjin Vienna i entre ells és el que té més responsabilitat. És el tercer oficial de bord i fa les tasques de direcció del vaixell al torn que li correspon. Filipines aporta uns 400.000 mariners al trànsit internacional de vaixells. Segurament deu ser el país que més n’aporta i, segurament també, deu ser una bona entrada de divises al país. Els noms dels que hi ha aquí no poden ser més pròxims per a nosaltres: Ricardo Florido, Nicolás Aragon Despi, Eduardo Alcover Caddarao, Nicolás Sale, Custodio Manzano, etc. La resta de tripulació, tots els comandaments i tècnics de responsabilitat, són alemanys alts, rossos o amb els cabells blancs i amb les seves grans panxes de bevedors de cervesa. No són gaire comunicatius i se’ls nota sempre el vessant pràctic dels alemanys. La seva fesomia contrasta amb els baixos, bruns, prims i riallers filipins. Ja veiem que serà difícil per a nosaltres establir-hi comunicació i potser ens serà més pràctic parlar amb la tropa que amb els comandaments. La cuina és única i a una banda té el menjador per als comandaments i els passatgers, amb un servei especial d'en Ricardo el cambrer. A l’altra banda, els mariners se serveixen el menjar de les olles que el cuiner els deixa al seu menjador. El nostre company de passatge, l’únic que tenim, és murri com una guineu. Surt per menjar a l’hora exacta i després es torna a amagar al seu cau per no veure’l més. Demà haurem de canviar una mica els nostres hàbits per veure si el podem enxampar i parlar-hi una estona. Els dies són tranquils al vaixell, però potser poden arribar a ser massa tranquils i tot! Confeccionar un petit horari d’activitats diàries ens ajudarà a treure’ns la monotonia i el fet de no saber què fer. Ara són les deu del vespre i ja són les onze: hem avançat una hora per compensar la marxa del vaixell cap a l’est. Avui ja es feia de dia a les quatre o cinc del matí, i nit a les sis de la tarda. Demà suposem que alguna cosa canviarà i es normalitzaran una mica els horaris, encara que poc perquè la marxa de 24 hores cap a l’est obliga a modificar el rellotge contínuament. -------------------- 3an de oktobro 2002. 35 tagojn antaŭ la reveno Hodiaŭ estas la unua transatlantika aŭ pli bone transpacifika tago de nia navigado. La vojaĝo estas ege trankvila kaj nur ĝenas la absolutan tranvilon, la bruo de la ŝipa motoro kaj la vibrado, kiun ĝi provokas, al kiuj vi alkutimiĝas. La maro estas trankvila kaj la tago aspektas bone, nur iom grize, tamen neniun tempeston oni prognozas. Ĉe la gvidponto, Eduardo, filipino 50-jara, legas paperojn, notas, kontrolas la radaron kun tensio nenormala se oni rimarkas la regantan trankvilon. Li iom klarigas al ni kiel funkcias la radaro, la veterinformoj, la satelitaj informoj kiuj daŭre alvenas, ĉio ĝuste kaj aŭtomate funkcias, nur oni devas ĉion kontroli, kio ne estas facile kun tiom da aparatoj. Ĉar ni estas terhomoj estas al ni iom malfacile kompreni tre rapide la marinformojn kaj sonas al ni strange kiam li diras ke la ŝipo havas bonan rapidecon je 24‚ 6 nodoj hore, kaj li klarigas ke ĝia rapideco ekvivalentas proksimume je 45 km hore ĉe aŭtomobilo. Eduardo estas unu el la 16 filipinaj maristoj sur la ŝipo kaj li estas inter ili la plej respondeca kiel tria oficiro, kiu devas laŭvice gvidi la ŝipon. Filipinoj alportas 400.000 maristojn al la internacia ŝipa trafiko kaj eble kiel unua lando kaj tio devas ankaŭ alporti grandan kvanton da devizoj al ĝi. La nomoj de tiuj maristoj ŝajnas al ni tre konataj, Ricardo Florido, Nicolás Aragón Despi, Eduardo Alcover Caddarao, Nicolás Sale, Custodio Manzano, ktp. La cetera maristaro, ĉiuj gvidantoj kaj respondecaj teknikistoj estas germanaj, altaj, blondaj aŭ kun blanka hararo kaj kun siaj grandaj ventroj kiel biertrinkantoj. Ili estas ne tro parolemaj kaj ilia aspekto kontrastas kun tiu de la malaltaj, brunaj, maldikaj kaj ridemaj filipinoj. Eble estos por ni malfacile starigi kontakton kun ili kaj eble estos pli praktike paroli kun la simplaj maristoj ol kun la gvidantaro. Estas unusola kuirejo kaj je unu flanko troviĝas la manĝoĉambro de la gvidantaro kaj la pasaĝeroj, kun speciala servo de la kelnero Rikardo. Aliflanke la maristoj sin memservas de la potoj, kiujn la kuiristo lasas en ilia manĝoĉambro. Nia sola kunpasaĝero, estas lerta kiel vulpo, aperas por manĝi akurate je la koncerna horo kaj poste malaperas por ne plu aperi. Morgaŭ ni klopodos ŝanĝi nian horaron kaj ebligi la kontakton kun li. Surŝipe la tagoj estas trankvilaj, eble ili fariĝos eĉ tro trankvilaj, do dumtaga aktivechoraro, povas nin helpi superi la monotonecon. Nun je la 22a h. ni devas antaŭeniri unu horon (laŭ nia kalkulo jam 8). Ni devas kompensi la orientan iron de la ŝipo. Hodiaŭ tagiĝis inter la 4a kaj 5a h. kaj noktiĝis je la 18a h. Supozeble morgaŭ okazos ŝanĝo kaj iom normaliĝos la horaro, nur iom tamen, ĉar nia 24-hora orienta iro devigas nin daŭre modifi la horloĝojn. |
 | |||
|