|
 |
|
|
|
|
|
|
| |||
|
|
|
|
 |
|
|
1 D’OCTUBRE. A 37 DIES DE L’ARRIBADA Avui deixem el Japó, el país dels videojocs, el karaoke i les sèries de dibuixos animats manga. En el tema de l’electrònica, aquesta gent són els reis i tot el que es pugui fer amb un ordinador, ells ho fan, o ho intenten fer, o ho intentaran fer. Aquí s'han creat moltes de les grans pautes que regiran la societat del segle XXI. Els ordinadors, els videojocs, internet i les sèries manga segurament seran el 'modus vivendi' de la nova societat. Al Japó, el control de les màquines i l’intent perquè ho puguin fer tot s’ha convertit quasi en una obsessió. Ja hi ha trens sense conductor que volen per sobre les cases, les portes s’obren tocant-les, als taxis s’obren i es tanquen automàticament... Li preguntem a l'Hiroshi per algunes coses que podem visitar a Tòquio si tenim temps i ens indica un carrer on hi ha moltes tendes d’electrònica. Sembla que aquesta sigui sempre la seva primera opció en l’intent de crear la màquina més perfecta. Fins que segurament un dia la crearan tan perfecta que tindrà sentiments i el mateix egoisme que els homes, i se’ls cruspirà a tots! Com feia la màquina de Kubrik a la pel·lícula '2001. Odissea de l’espai'. Avui al Japó la modernitat i la tradició estan mesclades i conviuen sense problemes: al tren ràpid que vam agafar ahir, el revisor i les noies que passen venent coses fan una reverència cada vegada que entren o surten del vagó; entrar en una casa amb sabates és quasi un sacrilegi. D’altra banda, gaudeixen de la més alta tecnologia al servei de l’home. En Hiroshi ens va dir que avui l'economia no hi va bé, i això comporta problemes d’atur i de salaris baixos. Per compensar-ho ens diu que molts treballadors no solament no fan vacances, sinó que treballen els dissabtes i els diumenges i no tenen cap dia de descans. La mentalitat japonesa no creiem que pugui tenir comparació amb cap altra. No ens estranya que a la nit, el manàgers tinguin fama d’anar borratxos pel carrer per evadir-se una estona de la tensió. Però tot això, per nosaltres, ja forma part del passat perquè agafem un vaixell i ens n'anem a fer les amèriques. Avui és el nostre dia de sort... i d’immensa alegria. Alhora, suposem que significarà estar uns quants dies sense cròniques. Esperem que pugueu aguantar! -------------------------- 1an de oktobro 2002. 37 tagojn antaŭ la reveno Hodiaŭ ni lasas Japanion la lando de la videoludoj, la karaoko, la porinfanaj filmoj stilo "manga". Pri elektroniko ili estas la unuaj kaj ĉio farebla komputile ili faras, klopodas aŭ klopodos fari. Ĉi tie oni kreis multajn modelojn kiuj gvidos la socion de la 21a jarcento. La komputiloj, la videoludoj, interreto aŭ la porinfanaj filmoj stilo "manga" eble estos la vivrimedoj de la nova socio. En Japanio la maŝinkontroloj kaj la klopodo ebligi ke ili estu ĉionfaraj, fariĝis preskaŭ obsedo. Ĉi tie estas trajnoj sen kondukistoj kiuj flugas super la domoj, la pordoj malfermiĝas per simpla tuŝo kaj la taksiaj pordoj malfermiĝas kaj fermiĝas automate. Ni demandas al Hiroshi pri vizitindaj lokoj en Tokio kaj rekomendas straton kie troviĝas multaj vendejoj pri elektronikaĵoj. Ŝajnas ke tiu estas ilia unua elekto laŭcele krei ĉiam la plej perfektan maŝinon. Ĝis kiam ili eble kreos ĝin tiom perfekta ke eĉ havos sentimentojn kaj la saman homan egoismon kaj detruos la homojn. Kiel la maŝino de Kubrik en la filmo "2001 spaca odiseo". Nuntempe en Japanio la moderneco kaj la tradicio miksiĝas kaj kunvivas senprobleme. Kontraste al tiu rapida trajno, kiun hieraŭ ni uzis, jen la kontrolisto kaj la junulinoj vendistinoj, kiuj riverencas ĉiufoje enirinte aŭ foririnte el vagono aŭ eniri en domon kun ŝuoj estas preskaŭ sakrilegio. Aliflanke ili ĝuas la plej altan teknologion je la homa servo. Hiroshi klarigis al ni ke nuntempe la ekonomio krizas kaj kaŭzas problemojn pri senlaboreco kaj pri malaltaj salajroj. Por tion kompensi la laboristoj ne nur senigas ilin pri ferioj, sed eĉ laboras dum sabatoj kaj dimanĉoj, sen ripoztagoj. La japanan pensmanieron eble oni povas kompari kun neniu alia. Estas mem kompreneble ke dumnokte, la gvidantoj famas kiel ebriuloj surstrate, ĉar per tio dum kelka tempo ili forgesas la laborstreĉon. Sed tio por ni estas jam forpasintaj aferoj ĉar ni enŝipiĝas kaj foriras al Ameriko. Hodiaŭ estas nia bonŝanca kaj ege ĝojiga tago. Tio eble signifos ke raportoj ne aperos dum kelkaj tagoj. Espereble vi povos tion elteni. |
 | |||
|