25.01.2013 - 14:48
Preambule
De bevolking van Catalonië heeft zich gedurende haar gehele geschiedenis democratisch uitgesproken voor zelfbestuur met als doel de verbetering van de vooruitgang, het welzijn en gelijke kansen voor alle burgers, alsmede de versterking van de eigen cultuur en identiteit.
Het zelfbestuur van Catalonië is eveneens gebaseerd op de historische rechten van het Catalaanse volk, haar seculiere instellingen en de Catalaans juridische traditie. Het Catalaanse parlementarisme vindt haar oorsprong in de Middeleeuwen met de ‘Assemblees de Pau i Treva’ (bijeenkomsten van de Pax Dei-beweging) en het Graaflijk Hof van Barcelona.
In de veertiende eeuw wordt de Generalitat (‘Generaal-Raad’) ingesteld, deze verwerft steeds meer autonomie en treedt gedurende de zestiende en zeventiende eeuw zelfs op als regering van het Vorstendom Catalonië. Met de val van Barcelona in 1714, als gevolg van de Spaanse Successieoorlog, schaft Koning Philip V door middel van het Decreet van ¨Nueva Planta¨ het Catalaanse publiekrecht en de zelfbesturende overheidsinstellingen af.
Deze historische route werd ook gedeeld met andere regio’s van het land, wat heeft geleid tot het vormen van een gemeenschappelijk taalkundig, cultureel, sociaal en economisch gebied, met als doel dit gebied te versterken en te bevorderen vanuit het perspectief van wederzijdse erkenning.
Tijdens de twintigste eeuw hebben de Catalanen een voortdurende wens gehad voor zelfbestuur van Catalonië. De oprichting van het Gemenebest van Catalonië in 1914 betekende een eerste stap in de richting van het herstel van zelfbestuur, dat was afgeschaft door de dictatuur van Primo de Rivera. Met het uitroepen van de Tweede Spaanse Republiek werd in 1931 een nieuwe Catalaanse regering gevormd: de Generalitat van Catalonië (Generaal-Raad), welke voorzag in een Autonomiestatuut.
De Generalitat werd in 1939 door Generaal Franco opnieuw afgeschaft, deze stelde een dictatoriaal regime in dat tot 1975 zou voortbestaan. Vanuit het volk en de regering van Catalonië was er veel verzet tegen deze dictatuur. Een van de hoogtepunten van de strijd was de oprichting van de Assemblee van Catalonië in 1971. Voorafgaand aan het herstel van de regering (Generalitat) op voorlopige basis in 1977, keerde de President van de Generalitat uit ballingschap terug. In de overgang naar een democratie en het nieuwe organisatorische systeem op basis van autonome gebieden, dat was omschreven in de Spaanse grondwet in 1978, gaf de bevolking van Catalonië in 1979 via een referendum haar goedkeuring aan het Autonomiestatuut van Catalonië en werden in 1980 de eerste Parlementsverkiezingen in Catalonië gehouden.
In de afgelopen jaren, op de weg naar consolidatie van de democratie, heeft het merendeel van de Catalaanse politieke en sociale krachten maatregelen gestimuleerd om het politieke en juridische kader te transformeren. De meest recente is het proces van hervorming van het Autonomiestatuut van Catalonië dat door het parlement is ingezet in 2005. De moeilijkheden en negatieve reacties vanuit de Spaanse staatsinstellingen, waaronder het vonnis van de Grondwettelijk Hof 31/2010, betekenen een radicale ontkenning van de democratische ontwikkeling van de gemeenschappelijke wil van de Catalaanse bevolking binnen Spanje en leggen de basis voor een achteruitgang van het Catalaans zelfbestuur, die vandaag de dag zeer duidelijk tot uitdrukking komt op alle politieke, juridische, financiële, sociale, culturele en taalkundige gebieden.
Op verschillende manieren heeft de bevolking van Catalonië de wens uitgesproken om de huidige impasse met de Spaanse staat te doorbreken. De demonstraties op 10 juli 2010 met de slogan ‘Wij zijn een natie, wij besluiten’ en die op 11 september 2012 met als thema ´Catalonië, Nieuwe staat van Europa’ zijn een uiting van de afwijzing van het gebrek aan respect voor de beslissingen van de bevolking van Catalonië.
Op 27 september 2012 bevestigde het Parlement van Catalonië met het aannemen van resolutie 742/IX de noodzaak dat de bevolking van Catalonië hun toekomst op een vrije en democratische wijze kan beslissen door middel van een referendum. In de recente Parlementsverkiezingen in Catalonië op 25 november 2012 is deze wens op een duidelijke en ondubbelzinnige wijze tot uitdrukking gebracht en bevestigd.
Teneinde dit proces tot uitvoering te brengen heeft het Parlement van Catalonië, bijeengekomen in de eerste zitting van de tiende legislatuur en als vertegenwoordiger van de wil van de burgers van Catalonië geuit op een democratische wijze in de laatste verkiezingen, de volgende Verklaring van soevereiniteit en voor zelfbeschikkingsrecht van de bevolking van Catalonië opgesteld.
Verklaring van soevereiniteit en zelfbeschikking van de bevolking van Catalonië
In overeenstemming met de wens van de meerderheid waarmee de bevolking van Catalonië zich op democratische wijze heeft uitgesproken, heeft het Parlement van Catalonië besloten tot het in gang zetten van het proces voor de daadwerkelijke uitoefening van het recht van de burgers van Catalonië op het bepalen van hun eigen politieke toekomst volgens de volgende principes:
-Soevereiniteit. De bevolking van Catalonië is een entiteit met een eigen soeverein politiek en juridisch karakter op basis van democratische legitimiteit.
-Democratische legitimiteit. Het proces tot zelfbeschikking zal strikt democratisch zijn, waarbij in het bijzonder de verschillende keuzemogelijkheden en respect voor allen zullen worden gegarandeerd door middel van debat en dialoog binnen de Catalaanse samenleving met als doel dat de uitspraak die hieruit voortvloeit, de wens van de meerderheid van de bevolking van Catalonië weergeeft, wat de fundamentele waarborg voor zelfbeschikking zal zijn.
-Transparantie. Alle mogelijke hulpmiddelen zullen ter beschikking worden gesteld aan de Catalaanse samenleving, zodat voldoende kennis en informatie aanwezig is die nodig is voor de uitoefening van het recht van zelfbeschikking en welke de deelname aan het proces bevordert.
-Dialoog. Dialogen en onderhandeling zullen worden gevoerd met de Spaanse staat, de Europese instellingen en het geheel van de internationale gemeenschap.
-Sociale samenhang. De sociale en territoriale samenhang van het land en de wil welke de Catalaanse gemeenschap meerdere malen heeft geuit om Catalonië te behouden als één volk, zal worden gegarandeerd.
-Europeanisme. De grondbeginselen van de Europese Unie zullen worden verdedigd en bevorderd. Vooral de grondrechten van de burgers, de democratie, de betrokkenheid bij de verzorgingsstaat, de solidariteit tussen de volkeren van Europa en de inzet voor economische, sociale en culturele vooruitgang van EU-burgers.
-Wettigheid. Alle bestaande wettelijke kaders zullen worden gebruikt voor de versterking van de democratie en het uitoefenen van het zelfbeschikkingsrecht.
-Belangrijke rol van het Parlement. Het Parlement, als vertegenwoordiger van de Catalaanse bevolking, heeft een belangrijke rol in dit proces en daarom dienen de mechanismen en dynamieken, die dit principe zullen waarborgen, te worden overeengekomen en geconcretiseerd.
-Deelname. Het Parlement van Catalonië en de Overheid van Catalonië (Generalitat) dienen te zorgen voor actieve deelname aan het proces van lokale gemeenschapen, een zo groot mogelijk aantal politieke partijen, economische en sociale actoren, en culturele en maatschappelijke instellingen van ons land, en voor concretisering van de mechanismen die dit principe garanderen.
Het Parlement van Catalonië moedigt alle burgers aan om actief deel te nemen en een hoofdrol te spelen in het democratische proces van de uitoefening van het recht tot zelfbeschikking van de bevolking van Catalonië.
Paleis van het Parlement, 23 januari 2013
