O Parlament de Catalunya apreba a declaración de soberanía

  • Traducció en aragonès

La premsa lliure no la paga el govern, la paguen els lectors


Fes-te de VilaWeb, fem-nos lliures

O pueblo de Catalunya, en o camín d’a suya historia, ha manifestau democraticament a voluntat de autogubernarse, con l’obchectivo d’amillorar o progreso, o buenpasar y a igualdat d’oportunidatz de toda a ciudadanía, y ta reforzar a cultura propia y a suya identidat colectiva.

L’autogobierno de Catalunya s’alazeta tamién en os dreitos historicos d’o pueblo catalán, en as suyas institucions seculars y en a tradición churidica catalana. O parlamentarismo catalán tiene os suyos alazetz en a Edat Meya, con as asambleyas de Pau i Treva (Paz y Tregua) y d’a Corte Comtal (Corte Condal).

En o sieglo XIV se creya a Diputació del General u Generalitat, que fue adquirindo mas autonomía dica actuar, entre os sieglos XVI y XVII, como gubierno d’o Principat de Catalunya. A caita de Barcelona en 1714, a resultas d’a Guerra de Succesión, comportó que Felipe V abolise con o Decret de Nova Planta, o dreito publico catalán, y as institucions d’autogobierno.

Iste camín historico estió compartiu con atros territorios, feito que ha configurau un espacio común lingüistico, cultural, social y economico, con vocación de refirmar-lo y fer-lo creixer dende a reconoixencia mutua.

Entre tot o sieglo XX a voluntat d’autogobernarse d’as catalanas y os catalans ha estau una constant. A creyación d’a Mancomunitat de Catalunya en 1914 suposó un primer trango en a recuperación de l’autogobierno, que estió aboliu por a dictadura de Primo de Rivera. Con a proclamación d’a Segunda Republica espanyola se constituyó un gubierno catalán en 1931 con o nombre de Generalitat de Catalunya, que se dotó d’un Estatut d’Autonomia.

La Generalitat estió abolida de nuevas en 1939 por o cheneral Franco, que que mainó un rechimen dictatorial dica o 1975. A dictadura se concaró con una resistencia activa d’o pueblo y o Gubierno de Cataluña. Un d’os fitos d’a luita enta la libertat ye a creyación d’a Assemblea de Catalunya en 1971, previa a la recuperación de la Generalitat, de traza provisional, con a tornada en 1977 d’o suyo president en l’exilio. En a transición democratica, y en o contexto d’o nuevo sistema autonomista definiu por a Constitución espanyola de 1978, o pueblo de Cataluña aprebó por meyo d’un referéndum o Estatut d’Autonomia de Catalunya en 1979, y fació as primeras eslecions a o Parlament de Catalunya en 1980.

En os zaguers anyos, en a vía d’a afundamiento democratico, una mayoría d’as fuerzas politicas y socials catalanas han empentau midas de transformación d’o marco politico y churidico. As mas recients, concretadas en o proceso de reforma d’o Estatut d’Autonomia encetau por o Parlament en 2005. As dificultatz y negativas por parte d’as institucions de l’Estau espanyol, entre as qualas cal destacar a sentencia d’o Tribunal Constitucional 31/2010, comportan una negativa radical a la evolución democratica d’as voluntatz colectivas d’o pueblo catalán dentro de l’Estau espanyol y creya las bases ta una involución en l’autogobierno, que hue s’expresa con total claridat en os aspectos politicos, competencials, financiers, socials y lingüisticos.

De diferents trazas, o pueblo de Catalunya ha expresau a voluntat de superar l’actual situación de bloqueyo en o sino de l’Estau espanyol. As manifestacions masivas d’o 10 de chulio de 2010 baixo o lema “Som una nació, nosaltres decidim” y a de l’11 de setiembre de 2012 baixo o lema “Catalunya, nou estat d’ Europa” son exprisión d’o refús d’a ciudadanía contra a falta de respecto a las decisions d’o pueblo de Cataluña

Con calendata 27 de setiembre de 2012, por meyo d’a resolución 742/IX, o Parlament de Catalunya, reuniu en a primera sesión d’a X lechislatura, y en representación d’a voluntat d’a ciudadanía de Catalunya expresada democraticament en as zagueras eslecions, formula lo siguient:

Declaración de soberanía y o dreito a decidir d’o pueblo de Catalunya

D’alcuerdo con a voluntat mayoritaria expresada democraticament por parte d’o pueblo de Catalunya, o Parlament de Catalunya alcuerda encetar o proceso ta fer efectivo l’exercicio d’o dreito a decidir ta que os ciudadans y as ciudadanas de Catalunya puedan decidir o suyo esdevenidero politico colectivo, d’alcuerdo con os prencipios siguients:

-Soberanía. O pueblo de Catalunya tiene, por razons de lechitimidat democratica, caracter de sucheto politico y churidico soberano.

-Lechitimidat democratica. O proceso de l’exercicio d’o dreito a decidir será escrupulosament democratico, guarenciando especialment a pluralidat d’opcions y o respecto a todas ellas, a traviés d’a deliberación y o dialogo en o sino d’a sociedat catalana, con l’obchectivo que o pronunciamiento que resulte siga a expresión mayoritaria d’a voluntat popular, que será a guarencia fundamental d’o dreito a decidir.

-Transparencia. Se facilitarán todas as ferramientas que s’amenisten ta que o conchunto d’a población y a sociedat civil catalana tienga toda a información y o conoixencia precisa ta l’exercicio d’o dreito a decidir y se anime a suya participación en o proceso.

-Dialogo. Se dialogará y se negociará con l’Estau espanyol, as institucions europeas y o conchunto d’a comunidat internacional.

-Cohesión social. Se guarenciará a cohesión social y territorial d’o país y a voluntat expresada en multiples ocasions por a sociedat catalana de mantener Cataluña como un unico pueblo.

-Europeísmo. S’esfenderán ypromoverán os prencipios fundacionals d’a UE, particularment os dreitos fundamentals d’os ciudadans, a democracia, o compromiso conl’Estau de buenpasar, a solidaridat entre os diferents pueblos d’Europa y l’achuga por o progreso economico, social y cultural.

-Legalidat. S’utilizarán totz os marcos legals existents ta fer efectivo l’enfortimiento y l’exercicio d’o dreito a decidir.

-Papel prencipal d’o Parlament. O Parlament mientres que institución que represienta a o pueblo de Cataluña tiene un papel prencipal en iste proceso y por tanto s’habrán d’alcordar y concretar os mecanismos y as dinamicas de triballo que guarencien iste prencipio.

-Participación. O Parlament de Catalunya y o Gubierno d’a Generalitat han de fer participants activos en tot iste proceso a o mundo local, y a o maximo de fuerzas politicas, achents economicos y socials, y entidatz culturals y civicas d’o nuestro país, y achustar mecanismos que guarencien iste prencipio.

O Parlament de Catalunya anima a o conchunto de ciudadans y ciudadanas a estar activos y protagonistas en iste proceso democratico de l’exercicio d’o dreito a decidir d’o pueblo de Cataluña.

Us proposem un tracte just

Esperàveu topar, com fan tants diaris, amb un mur de pagament que no us deixés llegir aquest article? No és l’estil de VilaWeb.

La nostra missió és ajudar a crear una societat més informada i per això tota la nostra informació ha de ser accessible a tothom.

Això té una contrapartida, que és que necessitem que els lectors ens ajudeu fent-vos-en subscriptors.

Si us en feu, els vostres diners els transformarem en articles, dossiers, opinions, reportatges o entrevistes i aconseguirem que siguin a l’abast de tothom.

I tots hi sortirem guanyant.

per 75 € l'any

Si no pots, o no vols, fer-te'n subscriptor, ara també ens pots ajudar fent una donació única.

Si ets subscriptor de VilaWeb no hauries de veure ni aquest anunci ni cap. T’expliquem com fer-ho

Recomanem

dldtdcdjdvdsdg
242526272812345678910111213141516171819202122232425262728293031123456
dldtdcdjdvdsdg
242526272812345678910111213141516171819202122232425262728293031123456