05.08.2011 - 06:00
Eth recors deth govèrn espanhòu ei excessiu e totauments dehòra de lòc. Ua lengua, coma er espanhòu, damb quate cents milions de parlants, non pòt senter-se menaçada. Qu’ara se volguer negar era legitimitat de quate mil persones qu’ena Val d’Aran parlam era lengua qu’auem parlat tostemp ei absurd. Ei absurd que mos calgue renonciar ara legitimitat de çò qu’ ei naturau, que tostemp a estat pr’amor qu’ei ua causa intrinseca ara persona a exprimir-se ena sua lengua atau coma sent.
Apui entièraments er acòrd qu’a prenut eth plen deth Conselh Generau d’ Aran, qu’a agut eth supòrt dera Generalitat de Catalonha, damb era preséncia deth conselhèr de Cultura. Cau díder ath govèrn espanhòu, damb totes es veus possibles, que se confon e qu’aquerò que li cau hèr ei potenciar es lengües més desfavoreshudes que tamben son patrimòni der estat. Espanha en sòn moment signèc era Carta Europèa des Lengües Minoritàries, donc damb aqueri principis e aquera filòsofia aurie de manifestar-se. En aguesti moments se vòlen veir hantaumes a on non n’i a. Çò de més normau ei qu’ un aranés que s’adrece ath sòn ajuntament o ath Conselh Generau pogue hè’c damb tota era preferéncia ena sua lengua.
E entà qu’ arrés non le capie cap de dobte, èm disposadi a explicar-l’ac, sigue a qui sigue e aon sigue e ena lengua que sigue. E non desbrembesquem qu’er occitan ei oficiau en tota Catalonha, segons er estatut deth 2006. Donques, era Generalitat tanben i a ua responsabilitat e er atac deth govèrn espanhòu non ei solament un atac en Aran, mès ei un atac as lengües deth mon, e eth particular a tot eth territòri d’administracion catalana.
Era definitiva, ei ridicul qu’ara ataquen eth dret naturau des aranesi d’emplegar era sua lengua.
Jèp de Montoya, president der Institut d’Estudis Aranesi
(Comentari recuelhut via telefonica entara redaccion de VilaWeb)